Dag 9 Bucket list dagje

Om 7.30 uur staat de wekker vandaag. We worden om 8.30 uur verwacht bij het opstappunt van de bus naar Hobbiton. Alle spullen weer terug in de koffers besluiten we aan de eigenaar te vragen of we de bagage nog even bij hem mogen laten. We komen tussen 11 en 12 uur weer terug en kunnen dan iets minder bepakt over het Hobbiton terrein lopen. De man vindt het goed als we alles bij elkaar zetten in één kamer. Zo gezegd, zo gedaan.

We zijn binnen 5 minuten bij het opstappunt en melden ons aan. De buschauffeur brengt ons via een ander opstappunt naar de ingang van Hobbiton. Bij de tussenstop worden we opgevangen door Ollie. Een jongen uit Engeland die ons door dit bijzondere stukje Nieuw-Zeeland gaat rondleiden. Tijdens de rondleiding vertelt hij over de film, de huisjes, de opname truukjes en alle belachelijke eisen en ideeën van de producent. Bijvoorbeeld dat de boom boven het huis van Frodo is nep en alle blaadjes zijn met de hand erop gezet en geschilderd. Het is een heel project geweest om het landgoed van een schapenboerderij om te bouwen tot een filmset, maar ze leven er nu goed van, want elke dag komen er honderden mensen langs.

Na de rondleiding halen we onze bagage op. Het appartement is alweer klaar voor de volgende gasten. We vervolgen onze weg richting Rotorua. Daar gaan we een kiwi (dier) ontmoeten. Onderweg stoppen we nog bij een restaurantje, waar we hoopten even warm koffie te drinken met wat lekkers. Ze waren alleen vergeten de kachel aan te zetten. Het was koud en de vriendelijkheid was ook ver te zoeken. We mogen alleen naar de WC omdat we klanten zijn. Eenmaal op de wc ontdek je waarom dat is, want daar hangt een uitleg. Het gebouw is zelfvoorzienend (water en stroom) en moet dus betalen om al die plasje af te laten voeren.

Om 12.45 uur zijn we bij het Rainbow Springs Nature Park gisteren kwam ik er tijdens de lange rit achter dat we de activiteit voor vandaag eigenlijk voor morgen hadden geboekt. Dus onderweg had ik gebeld of we ook vandaag mochten komen. Dat was geen probleem. Nadat we hadden aangemeld kregen we meteen een rondleiding van Mar. Zij vertelde over de Kiwi en hoe zij in hun park ervoor zorgen dat de Kiwi’s veilig geboren kunnen worden zonder al op jonge leeftijd te worden gedood door natuurlijke vijanden. Ze laten ze opgroeien en zetten ze dan terug in de natuur. We mogen bij twee Kiwi’s kijken hoe ze leven. Het is donker, want het zijn nachtdieren. We mogen helaas geen foto’s maken. Dit is niet omdat het geheim is, maar zodat de Kiwi’s niet schrikken van het licht en de geluiden van de camera’s. We moeten ook fluisteren of nog liever helemaal stil zijn. We zijn jammer genoeg niet in het broedseizoen, dus kunnen geen kleine Kiwi’s bewonderen. Er is op dit moment wel één ei dat in de broedmachine ligt, maar ze weten niet zeker of daar wel wat gaat groeien, omdat het eigenlijk niet het juiste moment is.

Na de rondleiding gaan we zelf verder in het park. Er is een wildwaterglijbaan zoals je bij heel veel attractieparken in Nederland ook hebt. Alleen hier drijf je net als in de Efteling door een landschap met bomen en planten. Er wordt ook een begeleidende tekst afgespeeld onderweg. Het eindigt in een glijbaan met de boot naar beneden. Die zorgt voor een grote plons een veel natte mensen. Mijn broek helaas ook.

De rest van het park zijn we ook doorgewandeld met vooral vissen, vogels en reptielen. Aan het eind was er een show waar over de Maori verteld werd. We gaan naar de auto op zoek naar ons appartement voor vandaag.

We zijn veel eerder dan afgesproken, maar we wagen het erop. Eenmaal voor de deur twijfelen we of we goed zitten. Het is een gewoon huis in een straat ergens in Rotorua. We bellen de eigenaar om te vragen of we al naar binnen kunnen. Hij meldt dat we de sleutel onder de deurmat kunnen vinden. Ook zegt hij meteen dat we het netjes moeten achterlaten, want als we dat niet doen dat hij de borg van onze Visa af zal halen. Nou, dat beloofd wat!

We gaan binnen en constateren dat dit niet helemaal is wat we verwachten. Het ruikt nogal vreemd en het is niet al te mooi allemaal. We gaan kijken of alles wel schoon is. Vooral de pannen, want we gaan zo boodschappen doen. Gelukkig het valt mee. Maar heel prettig voelen we er ons niet bij. De badkamer wordt afgekeurd. Het bubbelbad gaan we niet gebruiken.

Tijdens de boodschappen kopen we geurkaarsjes om de lucht wat aangenamer te maken en verder gebruiken we zo min mogelijk dingen van het huis zelf. Koken is ook gelukt. Australische bruine rijst met een saus met kip, ui, tomatensaus, wortel en champignons. Nu verslag schrijven en nog een potje kaarten.