Dag 24 Familie reünie

Zoals beloofd eerst een verslag over de AFL wedstrijd waar we gisteren avond heen zijn geweest. Na het nuttigen van de pizza’s gaan we weer richting de binnenstad om daar in de buurt van het stadion te parkeren. Dan is het nog een kwartiertje lopen naar het stadion. We gaan door de controle en kunnen gaan zitten waar we willen. Je zit in het stadion met supporters door elkaar. Daar zouden ze bij onze voetbalwedstrijden een voorbeeld aan moeten nemen. Iedereen juicht voor zijn team en niemand die onaardig doet tegen elkaar. Ook de spelers van de beide teams gaan respectvol met elkaar om. Het is een hard spelletje, maar we hebben in 2 uur speeltijd misschien 2 mini onenigheden gezien. We kijken naar een wedstrijd van Melbourne tegen Richmond. Het blijkt dat de teams allebei uit Melbourne komen, maar de ene spelen thuis en de andere uit. Het eerste en tweede kwart gaat het gelijk op. Na de pauze begint het te regenen en gaat Richmond een stuk beter. Ze lopen uit en houden dat het 4^e kwart vol tot het eind. Na het eerste kwart is een soort loting om een auto te winnen. Er gaat langs de boarding een auto en die stopt ergens net als bij een roulette spel. Dan wordt uit dat vak iemand met een camera gevangen en die heeft dan gewonnen. Helaas winnen we niet, maar het was wel grappig om de kans te hebben. Kans van 1 op 20.000 is meer dan bij de staatsloterij. Tussen het 2^e en 3^e kwart kwamen er 20 mini teams met kindjes van 5 tot 8 jaar op het veld en die gingen op verschillende niveaus een partijtje spelen. Er werden 10 veldjes in no time neergezet. Elk veldje had scheidsrechters en coaches om het goed te laten verlopen. Op het moment dat de zoemer ging waren ze ook zo weer van het veld en ging de wedstrijd door.

Vanmorgen gaan we op pad naar Ballarat. Daar zijn mijn opa en oma twee keer geweest toen ik klein was. De zus van mijn oma is geëmigreerd in 1957 met man en 5 kinderen. Daar zijn nog 4 kinderen geboren. Hans Rosenhart is één van de kinderen. Hij heeft tot twee jaar geleden in de Rosenhart bakkerij in Ballarat gewerkt. De bakkerij is in 2012 al verkocht. Nu is hij met pensioen en woont in Geelong. We hadden vooraf een bericht gestuurd of hij thuis was, maar toen was het antwoord dat hij weg zou zijn. We zijn eerst naar de bakkerij gereden en hebben koffie/thee met een pie en saucijzenbroodje gegeten. Daarna zijn we naar het meer Lake Wendouree gegaan. Toen we bij het meer waren heb ik toch een berichtje gestuurd waar hij meteen op antwoordde of ik er nog was. En met 15 minuten was hij ook bij het meer. Het heeft zo moeten zijn. Hij was toevallig bij zijn dochter.

We hebben kennis gemaakt en koffie gedronken. Herinneringen uit zijn jeugd opgehaald in Nederland en over onze reis verteld. Het was een gezellig uurtje. En als we nog een keer langskomen mogen we in zijn strandhuis logeren. Nou, die afspraak staat! Samen op de foto als afscheid en we gaan weer verder. Eerst naar een look-out om over de hele stad te kunnen kijken. Dan naar het goud museum. Deze streek is groot geworden door het goud. Hans vertelde dat er af en toe nog bonkjes gevonden worden. Er is ook een groot openlucht museum waar je in de tijd terug gaat en ook zelf goud kunt zoeken. Dat moet dan maar de volgende keer. We gaan langs een andere mooiere route terug en zijn weer voor het donker wordt thuis in het appartement.

We eten vandaag kipschnitzel met wedges en salade. Melissa kookt. Na het eten gaan we de koffers weer vliegtuig klaar maken, want morgen vertrekken we naar Perth.

Update op de vermiste auto. We hebben nog maar een keer gebeld, maar er wordt morgen pas weer verder gezocht, want het is zondag. We hopen dat de mevrouw morgen vroeg onderzoek gaat doen, want we zitten 4 uur in de lucht morgen en zijn dan weer niet bereikbaar voor haar vanaf 12.00 uur.