Dag 21 Forest drive

 Als je weet dat je om 17.00 uur op je nieuwe adres moet zijn en de rit minimaal 6,5 uur rijden is, ga je vroeg op pad. Dan kan je natuurlijk net zo goed de zonsopgang eerst bekijken op een super mooi uitkijkpunt. Dus daarom zaten we om 6.45 uur al in de auto om van het opkomen van de zon te gaan genieten. Eerst even het ijs van de ramen laten ontdooien, maar dan kunnen we gaan. We reden eerst naar een uitkijk punt waar het toch iets minder goed te zien en fotograferen was, dus snel weer in de auto, want een paar honderd meter verderop was een betere uitkijk. Camera’s klaar en schieten maar! Er zijn een paar mooie plaatjes vastgelegd. Dat was stop 1.

We rijden nu door eucalyptus bossen en regenwouden, dus het is groen en heuvelachtig. Prachtig zelfs om 7.15 uur.

Stop 2 is bij een waterval. Genoa falls heten ze. We lopen een wandelpad af en komen bij de waterval uit. Een klein beetje teleurgesteld, wan het is maar een heel kleintje. De rotsen waar het water doorheen gaat zijn echter super groot en je kan er overheen lopen. Waarschijnlijk zal er op een ander moment in het jaar wel meer water naar beneden komen. We gaan we in de lekkere warme auto verder.

Stop 3 Een bakkie halen bij een bakkerij in Cann river. We dachten dat het even lekker warm zou zijn om binnen te gaan zitten, maar het tegendeel was waar. Er stonden gezellige tafeltjes, maar de kachel was niet aan. Na een sanitaire stop weer de auto in.

Stop 4 Een kleine wandeling van 1 km door een regenwoud. Met een aantal hangbruggen onderweg. Het is super groen en er is zo goed als niets te horen. Het bijzondere aan dit stukje is dat je de grens ziet tussen het regenwoud en het eucalyptus bos als een lijn zag. De ene kant van de lijn regenwoud de andere kan eucalyptus.

Stop 5 komen we bij een pelikanenbaai. Hier komen we per ongeluk terecht, omdat we de bordjes van de toeristen route hadden gevolgd. Het was de bedoeling dat we na 20 km weer op de snelste route zouden komen, maar ergens hebben we de afslag gemist en rijden een iets grotere bocht. Die blijkt dus best mooi te zijn. Als we later verder rijden zien we er nog veel meer dan dat er op ons plekje waren. Ook een mooi stopje om even een fruitje te nuttigen.

Tijdens het volgende stuk dat we rijden komen ons verschillende auto’s met zwaailichten over de middenlijn tegemoet. Voor op staat speciaal vervoer. En we moeten echt goed links rijden om ze langs te laten. Achter deze wagens komen meerdere vrachtwagens aan met halve huizen erop. Je gaat verhuizen en wat neem je mee. Je hele huis. Ja, toch!

Stop 5 is een brug die tot 1988 nog in gebruik is geweest. Hij is door een bosbrand buiten gebruik geraakt, maar vanaf dat moment is er ook niets meer aan gedaan. Je kan je eigenlijk niet voorstellen dat over deze brug überhaupt een trein heeft kunnen rijden.

Stop 6 12.30 uur is het inmiddels geworden. Even in een grotere plaats stoppen om wat benodigdheden te halen. We hebben een stekker voor in de sigarettenaansteker om met de usb draden de telefoons op te laden tijdens het rijden. Deze deed het gisteren toen we de auto kregen niet meer dachten we. Maar nu we een nieuwe hebben doet hij het nog steeds niet. De aansteker is dus kapot. Melissa had ook een nieuwe toilettas nodig. De rits is stuk van haar oude. En we halen nog even koffie voor het laatste stuk. Nog 270 km maar meer dan 3 uur rijden is het nog. Het laatste stuk zal grotendeels over de snelweg zijn, dus er zijn geen stop meer met bezienswaardigheden.

Naarmate we dichter bij Melbourne komen hoe drukker het ook wordt op de weg. Aan de andere kant staat wel een file van 20 km. Gelukkig rijdt het bij ons gewoon door. Het appartement ligt aan een drukke doorgaande weg. Het is een beetje vreemd als ik naar binnen loop. Er is geen receptie. Ik kan door een glazen deur en sta dan bij de liften. De mevrouw die ik aanspreek weet niet waar ik moet zijn. Ik loop weer door de glazen deur en zie een bordje met een telefoonnummer. Bellen dan maar. Aan de andere kant klinkt een vriendelijke stem die zegt dat ze naar beneden komt. William en Melissa breng ik via Whatsapp op de hoogte dat ik mee naar boven moet. Daar aangekomen blijkt dat William met zijn Visa en ID moet komen. Dus weer naar beneden. Ik vraag ondertussen waar we de auto kunnen parkeren, want er was een privé parkeerplaats stond in de beschrijving. Nou daar passen we niet in met onze auto. Het is zo’n stapel garage waar je in een soort lift parkeert.  We moeten dus op straat parkeren, maar het is hier in de straten erg druk en deels is maar 2 uur achter elkaar toegestaan. Het is dus lastig een plekje te vinden. Als we ingecheckt zijn gaan we snel naar de 8^e verdieping. Het is een luxe appartement, maar de wijk waar het in staat is niet zo luxe. Morgen de omgeving maar beter verkennen. Nu eerst boodschappen doen. We eten vandaag spruiten, gebraden kip en wedges. Het heeft gesmaakt.