Dag 16 Scenic auto route - Reisverslag uit St Helens, Australië van William, Cindy, Melissa en Melanie Zoon - WaarBenJij.nu Dag 16 Scenic auto route - Reisverslag uit St Helens, Australië van William, Cindy, Melissa en Melanie Zoon - WaarBenJij.nu

Dag 16 Scenic auto route

Blijf op de hoogte en volg William, Cindy, Melissa en Melanie

27 Juli 2019 | Australië, St Helens

Na een heerlijk nachtje slapen op een elektrische deken, gaan we rond 8.00 uur weer op pad. Eerst een ontbijtje scoren, want gisteren hebben we geen boodschappen gedaan. De elektrische deken hebben we tot nu toe bij alle bedden, behalve in Brisbane, gehad. Dit keer extra lekker, want het heeft gevroren vannacht komen we ’s morgens achter.

Het ontbijt smaakt ons goed en we kunnen er weer tegenaan vandaag. Er staan veel auto kilometers op het programma. Vooral door gevarieerd landschap. Weides, bossen en tropisch regenwoud gaan aan ons voorbij. Een plaspauze brengt ons in het plaatsje Ross, gesticht in 1821. Hier is de tijd stil blijven staan lijkt wel. Wie wel eens Flying doctors heeft gekeken. De hoofdstraat met een monument in het midden en aan weerszijde winkels en café. Alleen geen benzine station. Het is alleen iets groener dan bij Coopers Crossing.

De eerste echte stop is bij een kloof heel dicht bij de stad Launceston. Cataract Gorge reserve Launceston Hier kan je een aantal wandelingen maken, maar wij doen alleen de makkelijkste. De brug over de kloof was een attractie op zich. Inmiddels is het alweer middag geworden en tijd voor de lunch. Melanie navigeert ons naar de Coles, waar we broodjes en knakworsten halen. Die eten we op het parkeerterrein op. De bedoeling was om de stad nog even rond te gaan lopen, maar we vinden het allemaal er niet echt interessant uitzien, dus besluiten met de auto nog een rondje te rijden. Het is alleen zaterdag en superdruk in de stad. We gaan verder naar onze volgende attractie. Die zijn weer 2 uur verder rijden. Eén van de hoogste watervallen van Tasmanië. St. Columba falls. Echt in the middle of niets. We rijden minstens een uur zonder tegenliggers tegen te komen. Op de weg liggen wel honderden dode dieren. Tasmanian devils, wombats en wallabies aangereden in het donker waarschijnlijk.

Bij de watervallen aangekomen is het 10 min lopen naar de waterval. Het is echt de moeite waard geweest dit hele eind te rijden. De weg er naar toe was namelijk ook prachtig. Terug naar de auto duurt iets langer, want dat is bergop. We worden beloont met een wallabie op het voetpad. Zo leuk!!!! Hij schrikt toch van ons, omdat we het te laat in de gaten hadden, maar we hebben hem gespot.

Weer in de auto is het nog een 40 minuten naar het appartement. Gisteren hebben we dit pas geboekt, maar de meneer verwacht ons al en begroet ons gastvrij. Het is wat oudbollig, maar heel netjes en goed voor de nacht. Cindy, William en Melissa gaan boodschappen doen, terwijl Melanie met Lisa gaat skypen, voordat deze het vliegtuig instapt naar Mexico. We eten broccoli, hash browns en gekruide worstjes.

Na het eten verslag schrijven en straks nog een potje kaarten. Morgen gaan we weer verder met natuurschoon bekijken. Geen lang stuk in de auto in ieder geval.


  • 27 Juli 2019 - 16:13

    Wilma Wessel:

    Hoi Cindy en familie.
    Leuk om jullie te volgen op jullie reis. Soms ook heel herkenbaar dat je denkt iets te gaan doen en het toch anders loopt.
    Nog 1 weekje en dan vertrekken wij naar Noorwegen.
    Geniet van de dagen die nog komen
    Groetjes Wilma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

William, Cindy, Melissa en Melanie

Actief sinds 28 Juni 2014
Verslag gelezen: 107
Totaal aantal bezoekers 25848

Voorgaande reizen:

12 Juli 2019 - 10 Augustus 2019

We zijn nog niet uitgekeken

15 Juli 2016 - 14 Augustus 2016

Down under again

05 Juli 2014 - 07 Augustus 2014

Onze droomreis

Landen bezocht: