Regen in het rainforest

Op aanraden van Henk en Gerda maken we vandaag de reis naar Smithfield waar zich het Daintree Rainforest bevind. We vertrekken om 8.45 uur en rijden eerst langs de supermarkt om keelpastilles voor Melissa te halen. Die heeft sinds gisterenavond last van haar keel. We hopen dat ibuprofen en een paar verzachtende snoepjes genoeg zijn. Geen koorts en geen opgezette klieren tot nu toe, dus misschien valt het mee en is het alleen door de airco gekomen.
Toen we dinsdag van Cairns naar Port Douglas reden was het zo donker dat we helemaal niet gezien hebben waar we reden. Dat zien we nu als we dezelfde weg bij daglicht rijden. Het is een bewolkte dag en hier en daar vallen er wat spatjes. Bij de skyrail aangekomen halen we de boardingpassen. We kunnen met z´n vieren in de gondel die ons 2,7 km omhoog en over het rainforest vervoert. We stappen uit bij het eerste overstappunt. Daar lopen we over een wandelpad naar een uitkijkpunt. Dan kom je weer terug bij de gondels die je weer 3 km verder vervoeren. De gondel hangt hoog boven het regenwoud. Moeilijk om in te schatten hoe hoog het echt was. Bij het tweede tussenstation stappen we weer uit en lopen weer een rondje via de uitkijkpunten. Hier is een waterval die voor de energievoorziening wordt gebruikt. 265 meter valt het water naar beneden. Weer komen we terug bij het gondelstation en gaan voor de laatste 1,7 km in de gondel. Vooral William vindt het, met zijn hoogtevrees, helemaal niet leuk. Eenmaal boven aangekomen zijn we in het plaatsje Kuranda. Hier zijn we wel aan een bakkie koffie/thee toe. Terwijl we op het terras zitten komt er een tropische bui voorbij. Daarna gaan we via de hoofdstraat, waar van allerlei winkeltjes en een markt zijn naar een park/veldje waar we een broodje eten. Er zijn van allerlei dingen te doen waar je weer entree voor moet betalen. Een vlindertuin, een koala park, een vogelpark en een Australian Venom Zoo (spinnen, slangen en andere kruipsels). William en Melissa willen hier graag naar binnen. Melanie en Cindy wachten buiten, maar omdat het regent schuilen ze op het klimrek in het speeltuintje aan de overkant. Na de persoonlijke rondleiding en een foto met de slang om Melissa haar nek gaan we naar een wandelroute door het regenwoud. Net als we bij een informatiebord zijn weggelopen begint er weer een enorme hoosbui. We rennen even terug en schuilen nog geen 5 min. De regen druppelt nog van de bomen wat wel een speciaal effect geeft in het regenwoud. De wandeling eindigt bij de Barron River. Hier maken we een rondvaart met de Kuranda Riverboat. De schipper TJ, vertelt ons alles over het regenwoud, rivier en de stuwdam. Hij laat ons schildpadden, krokodillen en vissen zien. Vanaf de boot lopen we naar de trein, die ons weer terug zal brengen naar Freshwater. Deze treinreis duur 1,5 uur en gaat over een ruim 200 jaar oude spoorlijn door het regenwoud met 15 handgemaakte tunnels en 37 bruggen. In de trein komen we ook weer het Zwitserse gezin tegen die gisteren ook op de boot zaten naar het Barrier Reef. Klein wereldje toch Vandaar worden we met een shuttlebusje teruggebracht naar de auto. Net voor het echt donker is zijn we weer thuis en koken William en Melanie het eten. Dit was weer een gedenkwaardige dag.