Eindelijk korte broeken aan

Heerlijk geslapen vannacht en wakker geworden met warme ledematen. Wauw, dat is lang geleden. Na een lekkere douche de korte broek aan en op naar de supermarkt. We laten de meiden nog even slapen. Onze volle kar rekenen we af bij een hippe oma met paars haar. Bij thuiskomst gaan we ontbijten en klaarmaken om naar het strand te gaan. De wasmachine, die we in het huisje hebben, draait alweer om de lange broeken en truien van de afgelopen dagen schoon te wassen. Voorlopig hebben we ze niet meer nodig.
William en Cindy gaan de excursies regelen en even naar de eigenaar van het complex waar we eigenlijk hadden moeten slapen. De man begroet ons heel vriendelijk en verontschuldigd zich nogmaals dat het appartement overstroomd is. Hij is blij was dat we toch even kennis komen maken. Als de was buiten in het zonnetje hangt gaan we lopend naar het strand. Idyllisch, paradijselijk, hemels en ga zo maar door. Mooier wordt het niet denk ik. William neemt vol goede moed een plons in de oceaan. De meiden blijven nog even veilig op het droge. Melissa zoekt een schelp en vind er één met een kreeftje erin.
Op het strand zijn allemaal kleine gaatjes en balletjes zand zichtbaar. Af en toe komt er een klein kreeftje uit die vervolgens zich snel weer verstopt. Cindy probeert er een op de foto te nemen. Dit duurt wel een kwartier, want de beestjes zijn vliegensvlug. Om niet levend gebraden te worden op onze eerste dag in de zon (en een pittig windje) gaan we lunchen in ons appartement.
’s Middags gaan we Port Douglas even bekijken en de haven. Het dorp is te vergelijken met Saint Tropez, qua uitstraling dan.
Bij terugkomst maakt Melanie witte chocolade met rijst crisps. Dat smaakt naar meer. Ondertussen is het alweer tijd om het diner klaar te maken. William kookt vandaag Hollandse kost, sperziebonen, aardappelen en een hamburger. Een echte relax dag tussendoor.