Dag 26 Anders dan gepland

Gisteren eindigden we met het checken van de dag van vandaag. Dat was maar goed ook, want het bleek niet mogelijk om naar de waterval te gaan die we hadden uitgezocht en de attractie waar we heen wilde was dicht vanwege de winter. We gaan Perth maar van dichterbij bekijken. Waar zijn de bezienswaardigheden? Internet is onze beste vriend en we vinden snel de dichtstbijzijnde dingen. Eerst gaan we naar de Elizabeth quay. Dit is een klein haventje voor de ferry’s. Het is ook een wandelpromenade die mooi is aangelegd en waarschijnlijk in de zomer druk bezocht wordt. Voor we de wandelpromenade oplopen maken we eerst foto’s van the bell tower. Een toren met 26 carillon bellen. Het is ook een uitkijkpunt.

We lopen over een bijzondere brug die voor fietsers en voetgangers is. Je hebt gelijk een mooi uitzicht over de Swanriver. Na een 30 minuten hebben we het rondje gelopen en gaan terug naar de auto. Het parkeerkaartje geven we aan een mevrouw die net komt aanrijden. Ze is helemaal happy.

Op naar de volgende brug. Want in de Botanic gardens van Perth is ook een speciale brug. Heel Perth heeft speciale bruggen. In de Botanic gardens volgen we de wandelroute en zien veel verschillende bomen, planten en vogels. De vogels zitten vooral in tweetallen in alle holtes van de bomen. Of ze vliegen achter elkaar aan en “schreeuwen” tegen elkaar. Het is erg druk in het park (bijna geen parkeerplek te vinden), maar er is ruimte genoeg dat je het niet merkt. De tuinen zijn op een heuvel aangelegd, dus er zijn ook een aantal uitkijkpunten over de stad. Terug bij de auto besluiten we nog even koffie te halen voor onderweg. Dat even werd een kwartier voor 3 bakkies. De jongen in het kraampje was niet de snelste, maar wist wel dat Ajax en PSV uit Nederland kwamen. De koffie was met liefde gemaakt en ook lekker.

Onderweg naar Whistlepipe gully gaan we nu, omdat dat gisteren niet lukte. Het is een mooie wandeling naar de top van een berg. Onderweg lopen we langs een waterval die dus de hele berg lang is. De weg naar boven en later blijkt ook naar beneden is rotsachtig en tussen allemaal bomen en planten door. Leuk om te lopen. Bovenop de berg eten we ons broodje en appel. Daar komen een aantal Australian Magpie’s een hapje mee-eten als William er0 één iets geeft zijn er al snel een stuk of acht die mee willen eten. Al met al hebben we een uurtje gelopen, maar het was zeker de moeite waard.

Het volgende huis is in Bunbury. Eigenlijk was deze tussenstop omdat de dingen die we eigenlijk zouden doen verder weg waren en we dan op de terugweg konden slapen. Maar het huis is al geboekt, dus we rijden 200 km naar het zuiden. Het is weer een mooie rit, met veel groen en glooiend landschap. Niet helemaal voor niets rijden we dus deze weg. Zeker niet, omdat als we aankomen om 15.45 uur nog 4 tips van de verhuurder krijgen waar we nog heen kunnen gaan. We droppen de koffers en tassen en gaan weer verder met ontdekken. Eerst naar de Big Swamp, een moeras met een wandelpad er doorheen. Midden in een stad alle rust en ruimte voor vogels en dieren om te leven. Het wandelingetje duurt 15 minuten, maar erg bijzonder is het wel.

Het tweede punt is een opening naar de zee waar soms dolfijnen komen. Wij hopen natuurlijk dat ze ons vandaag gaan verblijden, maar helaas een prachtig uitzicht en veel wind, maar geen dolfijnen.

Dan naar Rocky point en de vuurtoren van Bunbury. Geen rood-witte of hele witte, maar een zwart-witte. Rocky point is een mooi punt om de zonsondergang te bekijken en te fotograferen, maar helaas zijn er veel wolken dus de ondergang is minder mooi dan gehoopt. Het is nog steeds wel een heel bijzonder strand. Met zand en zwarte lava achtige stenen, waar de golven lustig op los kletsen. Het waait vandaag ook best stevig, dus er zijn veel mooie golven. We zijn inmiddels twee uur verder en we krijgen wel trek. Er zit geen keuken in het huisje, maar buiten achter het huis. We besluiten dat we buiten de deur gaan eten. Onderweg naar een restaurant rijden we een straat in waar nog een uitkijktoren staat. Daar klimmen we nog even naar boven en hebben 360 graden uitzicht op Bunbury.

Na de eetstraat van Bunbury heen en terug te hebben gereden wordt het Lone Star ribhouse. Het was heerlijk na zo’n dag met veel wandelende activiteiten.

Op de terugweg naar het huisje halen we nog boodschappen voor de komende twee dagen, want we weten niet zeker of we kunnen koken waar we gaan logeren en of er wel restaurants zijn. We gaan naar een beetje afgelegen klein plaatsje. Voor de zekerheid genoeg water en eten mee voor twee dagen. We zijn niet de enige die er heen gaan, want we hoorden dat degene die voor ons hier sliepen ook naar dezelfde plaats gingen.

Morgen weer een keer vroeg op pad, want er staan 400 km op de planning.