Giant stairway bedwongen

Na de eerste nacht in dit motel moeten we nog officieel inchecken. Volgens de man hebben we al betaald, maar wij kunnen de rekening niet terug vinden. Zal nog wel komen, maar anders hebben we gewoon geluk. Cindy stond met Visa gewapend klaar om te betalen.
We slapen 200 meter van de wandelroute van vandaag. Geen haast om weg te gaan. Eerst maar even boodschappen doen voor de komende 3 dagen. Geen keuken maar een magnetron. Wat kan je daarmee koken of gaan we toch uit eten? We halen ontbijt en lunch voor deze dagen en besluiten later wel over het diner.
Bij terugkomst lopen we naar de lookout van Echo point. The Three Sisters staan er nog net als 2 jaar geleden. Ook is de wandelroute van the Giant Stairway er nog. Een wandelroute waarbij je begint met ongeveer 900 traptreden van rotsen, houten balken en stalen treden naar beneden. Dan loop je door een bos met niets anders dan vogel geluiden om je heen tot je bij een attractie komt met een kabelbaan en een kabeltrein om over de vallei te kunnen kijken. Daar is vroeger ook een mijn geweest waar je tijdens de wandeltocht over een boardwalk kan kijken naar de overblijfselen en uitgestalde bezienswaardigheden. Je loopt een rondje en komt weer terug bij het begin. Als je niet met de kabeltrein of kabelbaan omhoog wil moet je de Furber steps nemen. Dit zijn niet minder dan die 900 treden die we naar beneden hebben gelopen. Ondertussen is de rug van William al aardig moe en lopen we iets rustiger met meer pauze. Uiteindelijk boven hebben we 7 km gewandeld. Twee jaar geleden hebben we de bus genomen naar het Echo point, omdat daar de auto stond. Nu lopen we nog 1,5 km naar ons motel terug. We hebben het maar weer gedaan.
Het is rond 13.30 uur als we terug zijn. Nog een lange wandeling zit er niet in, maar even het dorp in om een bakkie te drinken is geen gek idee. Kunnen we meteen kijken waar we vanavond kunnen gaan eten. Als we door de hoofdstraat wandelen stikt het van de restaurants en cafés. Keuze genoeg. Bij een cafeetje gaan we naar binnen en drinken een bakkie en nemer er een scone met jam en room bij. Erg lekker en dik verdient. Uiteindelijk beslissen we vandaag een keer een magnetron maaltijd te halen. Nog nooit gegeten, maar we proberen het gewoon. Een extra lekker toetje gekocht voor als het tegenvalt.
Vanaf 16.00 uur zijn we weer in het motel en rusten uit voor de wandeling van morgen. Tijdens het tv kijken komt Andre Rieu nog voorbij en Cijfers en Letters is hier een dagelijks programma. Het is echt exact zoals het vroeger bij de KRO werd uitgezonden alleen met Engelse woorden.
Inmiddels is het 19.35 uur en hebben we de maaltijden op. Het was gewoon lekker. Voor William iets te weinig, maar echt goed te eten.
Op de televisie zijn ze nu ongeveer met de 20ste herhaling van de winnende onderdelen van de Australiërs begonnen. Helaas zien we weinig Nederlanders voorbij komen.