Niets is wat het lijkt

“Goedemorgen” zeggen we tegen onze tijdelijke huisdieren. De twee konijnen verwelkomen ons hartelijk. Het bed en de slaapkamer zijn goed bevonden ondanks de eerste indruk van gisteren. Het heeft de hele nacht weer flink geregend en geonweerd . William is hierdoor een aantal keer wakker geweest. Op de weg zijn ook grote plassen nog te zien.
Na het ontbijt vertrekken we richting de stad. Eerst wassen we de auto even, omdat na de tocht over de onverharde weg, hij behoorlijk vies is. Het volgende op het programma van vandaag is het Sealife aquarium. Daar zien en horen we van alles over de dieren die wij nog niet wisten. We zijn de enige die echt luisteren en krijgen privé uitleg van de verzorgers. Eerst worden de roggen met de hard gevoerd, wat zijn die dingen groot. De zeesterren mag je aanraken. Ze voelen heel hard aan de rugzijde. Als we bij de pinguïns gaan kijken bij het voeren is het dusdanig druk dat we de uitleg niet goed kunnen verstaan. Blijkbaar vinden de ander bezoekers het niet interessant. Om 12.00 uur rijden we door naar Mount Victoria. Dit ligt precies aan de andere kan van de baai. We rijden over het zusje van de Sydney Harbour bridge. De Auckland Harbour bridge is iets lager maar heeft geen poorten. Bij de berg aangekomen zoeken we naar de officiële parkeerplaats. Die rijden we per ongeluk voorbij, maar iets verder zien we een andere ingang. We parkeren de auto gewoon in een straatje en lopen via de achterkant van de berg omhoog. Boven aangekomen blijkt hier een bunker en kanon uit de tweede wereld oorlog te staan. Samen met het fantastische uitzicht was dit de wandeling zeker waard. We eten onze broodjes boven op de berg op en gaan daarna weer naar beneden.
Vanaf hier gaan we de binnenstad van Auckland verkennen. Een wandeling van 5 km door in ieder geval de PC Hoofdstraat van de stad en wandelen onder de Skytower door. Het is inmiddels alweer 15.15 uur. We gaan richting het laatste hoogte punt van de dag. Mount Eden ligt midden in de stad. Het is een krater van een vulkaan begroeid met gras. Er zijn verschillende wandelpaden om naar boven te gaan. We worden door verschillende joggers ingehaald. Op de top staat een flinke wind, maar weer is het uitzicht verbluffend. Je kan hier vandaan ook Mount Victoria zien en twee andere bergen die midden in de stad liggen. Terug beneden aan de berg zien we twee mannen staan. Ze gaan na een paar minuten naar hun auto, waar we ze voordat we naar boven liepen ook al mee hadden zien rijden. We blijven nog een minuut of 5 op de parkeerplaats staan en zien ze dan alweer voorbij rijden. Dit voelt niet goed. Maar ja, waar moet je heen met deze observatie. We hopen maar dat er niemand de dupe wordt van deze twee heren.
Op naar het laatste motel in Nieuw Zeeland. Morgen vroeg moeten we om 5.00 uur naar het vliegveld, dus we hebben een motel geboekt wat maar 10 min. rijden is. Als we aankomen op het terrein hebben we onze twijfels. Er wordt niet geantwoord op de bel. Er spelen allemaal kinderen op het terrein. Het ziet er niet zo mooi uit. Na 10 min. komt er toch een mevrouw. Ze waren even boodschappen doen. Ja, dat moet ook gebeuren, maar wij leggen dan even een briefje neer, toch! Afijn we checken in en gaan naar onze kamer. Na het openen van de deur zijn we aangenaam verrast. Er zit een keuken in en wel 4 bedden. Het is groot, schoon en alleen een beetje historisch.
We hebben geen eten meer, want dat hebben we weg moeten gooien gisteren. Op zoek naar een restaurant. Dat is lastig hier. Voor diner ga je hier naar de Mac, Burger King of een van de andere take a way bedrijven. We besluiten met tegenzin naar de Mac te gaan. Als we aan een tafel gaan zitten is het erg druk in het achterste gedeelte van het restaurant. Er komen steeds meer Maori’s binnen en schuiven in de kring aan. Na een tijdje begint er iemand te preken en gaan de mensen zingen en bidden. Er is een kerkdienst in de Mac. Gewoon omdat het kan!
Na het eten snel terug en de koffers vliegtuig klaar maken. Morgen willen we weer Australië in.