We’ll be back

Met een lange dag voor de boeg staan we toch weer vroeg op. Als je nou eenmaal wakker bent kan je net zo goed wat gaan doen. Wel in slow motion tempo voor ons doen, maar rond 8.15 uur checken we uit uit ons laatste motel. We gaan onderweg naar Sydney om nog een paar uurtjes door te brengen en de dingen te doen die we de eerste drie dagen niet gedaan hebben. Bijv. over de Harbour Bridge lopen.
We beginnen bij Darling Harbour met een bakje koffie en lopen daarna over de kade naar de ferry die ons naar de andere kant van de Parramatta River brengt. We stappen uit bij het Luna Park en lopen naar de trap om over de brug terug te lopen. Vorige keer hebben we helemaal niet opgemerkt dat er zoveel winkeltjes rondom de opgang van de brug waren. Nu was het er gezellig druk. We lopen via de Docks richting het Opera house, waar we een lekker sateetje eten en weer een bakkie doen. Inmiddels hebben we er al 6 km opzitten.
Het volgende deel van de wandeling brengt ons via de PC Hooftstraat van Sydney naar China town. Hier willen we later gaan eten, zodat we alvast gegeten hebben voordat we naar het vliegveld moeten. Onderweg zien we nog een demonstratie voor het homohuwelijk in Australië. Er is veel politie op de been, maar het gaat er heel gemoedelijk aan toe. In de straat waar we lopen zijn heel veel restaurantjes. En er is een bijzondere bakker waar de mensen min. een uur in de rij staan voor een speciaal gebakje of zoiets. We kunnen het niet goed zien, maar hebben ook geen zin om er een uur voor in de rij te staan. Uiteindelijk komen we bij de Chinese “zwarte markt” uit. Daar kopen we nog een paar shirts als aandenken aan deze super vakantie.
Op de terugweg kiezen we een restaurant uit waar het er netjes uitziet. We worden vriendelijk binnen gehaald door een meneer. We willen graag buiten zitten en hij dekt onze tafel. Hij vraagt of we Chinese thee willen. Nou, nee, doe ons de kaart maar. Niet lang daarna komt een meisje vragen of de hapjes willen. Nee, wij willen de kaart. Ondertussen komt een andere meneer de kaart brengen. Dan komt er een jongen die vraagt wat we willen drinken. We geven hem de het drinken door en ook wat we als voorgerecht willen. Niet lang daarna komt er een dame. Zij vraagt weer wat we willen drinken en of alles naar wens is. Ja, alles is naar wens en we hebben al drinken besteld. Weer een ander meisje komt langs met weer andere hapjes. Nee, we hebben al besteld en willen deze niet. Dan komt er weer een oudere man die vraagt of we een vork willen om te eten. Ja, graag. Nu komt er een oudere dame om onze hoofdmenu bestelling op te nemen. Dan komt de eerste jongen ons voorgerecht brengen. Het smaakt erg lekker. Terwijl we aan het eten zijn worden we nog een keer gevraagd of alles naar wens is. Het hoofd gerecht wordt weer door een andere man gebracht. Ook dit smaakt uitstekend. We denken dat we iedereen die in het restaurant werkt, behalve de kok hebben gezien. Van werkdruk geen sprake, ze verdelen het heel goed. Na deze ietwat opgedrongen vriendelijkheid gaan we terug naar de auto. Onderweg stoppen we nog bij een frozen yoghurt eetgelegenheid. Daar halen we een lekker toetje.
Nu op weg naar het vliegveld. Daar gaat het inchecken heel voorspoedig en luieren we een beetje bij de gate tot we gaan vertrekken. Helaas is de vakantie ten einde.