Te gast bij de Maori

Vandaag moeten we om 16.00 uur in Rotorua zijn, omdat we om 17.00 uur worden opgepikt door een bus van Tamiki Maori Village, waar we een kijkje in het leven van de Maori krijgen. Het is ongeveer 4,5 uur rijden, dus vandaag gaan we weer op tijd op pad.
7.30 uur zitten we weer in de auto. Het eerste stuk gaan we vlotjes onderweg naar Mount Tongariro. Het is de bedoeling om daar een film set van Lord of the rings te gaan bezoeken. We maken vanuit het zuid aanzicht alvast een paar foto’s van de vulkaan, want in de verte zien we al dat het gaat regen. Op de plaats van bestemming aangekomen blijkt echter dat je dan eerst een wandeling van minimaal 8,5 uur moet maken. Daar hebben we geen tijd voor en zijn we niet op voorbereid, want het regent en er ligt sneeuw op de berg. We rijden door naar lake Taupo. Een inmens groot meer met zwarte zwanen hadden we van Robert ten Brink een keer gehoord bij een aflevering van All you need is love. Bij de eerste lookout / picnic plaats komen er een vijftal naar ons toe. We blijven in de auto, want ze komen nogal bedreigend over.
Het plaatsje Taupo is in de zomer vast heel gezellig want in het meer kan je heel veel doen. Maar nu het regent is er niet zoveel aan. De muurgravure die we wilden bekijken kan alleen vanuit het water worden bekeken. Dat bewaren maar voor een zonnigere dag, ooooooit.
Vanuit Taupo is het een klein stukje naar Hukafalls. Er zijn meerdere attractie bij de waterval, waaronder de Jet boat, een garnalen visserij, een golf afslagplaats waar je een hole in one moet slaan om geld te winnen. Het lijkt ons leuk om naar de garnalen te gaan vissen, maar je mag niet 1 hengel met z’n tweeën delen. Je moet dan voor het hele park entree betalen. Dat is dan weer jammer. We gaan op zoek naar de Huka falls. Vanaf verschillende plekken kan je het neerstortende water aanschouwen. Wat een power zit daar in. We kijken wel even naar een twee boten die de rivier opgevaren zijn naar de waterval.
We rijden verder over highway 1 richting Rotorua. We zijn nu in het vulkanische gebied en zien af en toe stoom uit de grond. Heel raar om te zien, maar erg mooi. In Wai-o-tapu is één van de vele vulkanische parken. Er is een route langs alle geisers en kraters. Het is jammer dat er geen geur film of foto’s zijn, want dat zou veel aan de beleving toevoegen.
Om 15.30 uur zijn we in ons appartement en kunnen tot 17.00 uur even relaxen. De bus komt ons ophalen, dus er wordt vandaag niet gekookt. We zijn de eerste die worden opgehaald. We gaan van motel naar motel om iedereen op te halen. Onderweg leren we Maori woorden en krijgen we instructies voor in het park. De chauffeur is niet de jongste meer, maar hij weet iedereen goed te vermaken. In het park beginnen we met een ceremonie. Hierbij mag je niet lachen of praten. De Maori’s doen, kijken raar en steken hun tong uit. Het is onbeleefd als je hierom lacht. Na dit serieuze deel krijgen we een soort mini workshop over de gebruiken en gewoonten van de Maori. Je mag ook meedoen. Dus dat doen we ook. Als niemand wil, willen Cindy en William wel. Na 6 stationnetjes mochten we kijken hoe het eten gemaakt wordt in de grond. Dit heet Hangi. Het eten wordt op hete stenen in een put klaargemaakt, met doeken en aarde wordt het dicht gehouden tot het gaar is. Ondertussen hebben we al heel erg trek, maar we moeten nog even wachten. Er is nog een kleine show met liedjes en uitleg. Als we gaan eten staan alle lekkere dingen verdeeld over drie buffetten, zodat bijna iedereen tegelijk eten kan gaan halen. We zitten aan een tafel met Amerikanen en Engelsen. Best gezellig. Na het eten gaan we terug naar de bus waar de buschauffeur Dennis ons al zingend terugbrengt. Bijna terug bij ons appartement rijdt hij nog een rondje of 5 extra om de rotonde. Gewoon voor de lol. We hebben een super leuke avond gehad. Morgen wacht Hobbiton. Snel slapen maar.