Just another day at the airport

Goedemorgen, het is 4.45 uur en William gaat even snel douchen voordat we naar het vliegveld rijden. 5.15 uur zitten we in de auto onderweg naar Adelaide. De weg is lekker rustig tot Adelaide bijna geen medeweggebruikers gezien. De weg waar we gisteren op reden, de M2, was nu in de richting van Adelaide opengesteld. Daar kunnen ze in Nederland ook eens over nadenken bij wegwerkzaamheden. Op het vliegveld aangekomen rijden we de carpark op om de auto in te leveren. Voor de tussenstand. We hebben tot nu toe in 56 uur en 10 minuten 4035 km gereden.
Nu naar de incheckbalie om in te checken en de koffers af te geven. De vriendelijke mevrouw achter de balie wist ons te vertellen dat we per koffer maar liefst 70 dollar moesten bij betalen. We hebben via internet een ticket geboekt en hierbij was dit dus niet duidelijk aangegeven. Ok, de bagage moet toch mee, dus we gaan akkoord. Dan moeten de koffers op de weegschaal. Per koffer max. 23 kg. William zijn koffer is 5 kilo te zwaar. De meiden hebben nog wat speling, dus schoenen in de rugzak, jas aantrekken en wat kleding overhevelen naar een andere koffer. Gelukkig waren we veel te vroeg op het vliegveld. Na de douane nemen we een koffie/thee om even te relaxen en gaan vervolgens naar de gate. We mogen aan boord en installeren ons op onze plekjes. Na ongeveer 30 minuten meldde de piloot dat we niet konden vertrekken, omdat er een draadje van een luikje loszat. Iedereen weer uit het vliegtuig en wachten op verdere instructies. Na enige tijd werd gemeld dat we met een ander vliegtuig naar Brisbane konden vliegen, dus gaan we naar een andere gate. Wij hebben meerdere keren gevraagd of we de aansluitende vlucht naar Cairns nog konden halen en volgens de stewards was dat mogelijk. Rond 11.30 uur gaan we dan eindelijk de lucht in. Het is een prima vlucht, maar we landen precies op het tijdstip dat de andere vlucht zou moeten vertrekken. Bij de gate krijgen we nieuwe boardingpassen en een bon om te eten op het vliegveld. Ze lachen heel vriendelijke en zeggen sorry en daar moet je het maar mee doen. Ondertussen hebben we al mailcontact met onze gastheer op ons verblijfadres. Hij weet nog niets van de vertraging als hij ons een mail stuurt met daarin de mededeling dat ons appartement onder water is gelopen. De vorige huurders hebben ervoor gezorgd dat keuken en slaapkamer zijn overstroomd. De manager heeft voor ons ook een goed bericht, hij heeft al een appartement bij de buren weten te regelen. Dat ziet er op internet ook heel goed uit. We hebben weer hoop.
De bon gebruiken we om lekkere wraps en salade te halen. We zien veel mensen komen en gaan. De tijd gaat niet zo snel als je 4,5 uur moet wachten, maar we pielen wat op de telefoon, lopen een rondje, drinken wat koffie. Rond 17.00 uur begint het te regenen en onweren. Er wordt tijdelijk niet meer geland en opgestegen. Gelukkig hebben we nog een uur dan zal het onweer wel verdwenen zijn. Rond 17.30 uur worden we gevraagd naar de gate te gaan. Niet naar 41, waar we al de hele middag hebben gewacht, maar naar 48. Het was geen gewone dag op het vliegveld alles liep verkeerd en constant werden vluchten gewisseld of vertrokken vertraagd. Dan toch eindelijk instappen. Rond 18.10 uur stijgen we op om vervolgens om 20.45 uur veilig in Cairns te landen. Bijna het hele vliegveld is leeg, wij zijn de laatsten die binnenkomen. De koffers komen vlot en we gaan naar de auto. Dit is ook gelukkig snel geregeld. Nu puzzelen met de koffers in de kofferbak. Yes, het past. Dit is de auto die we eigenlijk ook in Sydney hadden moeten krijgen.
Ondertussen hebben we om 14.15 uur voor het laatst gegeten. Helaas moesten we de Mac nog even sponsoren. Vies maar wel heel lekker na zo’n waanzinnige dag. De weg naar het appartement is vooral heel donker. We rijden door een wegomlegging ook nog even een paar km teveel, maar ach dat is niets in deze contreien. Het appartement is open en ziet er goed uit. We gaan ons klaarmaken voor een welverdiende nachtrust.