Pizza

Onze nacht in the Blue Whale Motor inn was weer een stormachtige. De hele nacht veel wind en regen. Ondanks dat toch redelijk goed geslapen. Na het ontbijt gaan we nog een keer kijken of we de walvis en haar jong nog een keer zien. We zien haar niet, maar kunnen wel genieten van een tiental zeeleeuwen, die speelden met de golven. Na dit schouwspel gaan we onderweg naar Mount Schank. Dit is 200 km rijden door weilanden en natuurgebieden. Onderweg rond 12.00 uur rijden we langs Cobboboonee national park en besluiten daar een broodje te gaan eten. Bij alle voorgaande parken stonden leuke bankjes en waren picknick plaatsen. Dus we gaan ervan uit dat dat hier ook zo zal zijn. Na 3 km rijden op een drassig wegdek, hebben we nog geen plekje gevonden. Wel hebben we al 3 wallaby’s zien huppen. Om weer op de route te komen moeten we een zij weg in. Deze is nog drassiger en heeft veel takken op de weg door de storm van gisteren. We rijden ongeveer 1,5 km en moeten stoppen voor een grote tak over de weg. Cindy kan deze nog weghalen, maar iets verderop ligt er een halve boom op de weg. Met vereende krachten proberen we deze te verwijderen, maar helaas gaat dit niet. Er zijn twee opties, door de blubber er om heen, of 1,5 km achteruit rijden tot de kruising. We nemen optie 2. Met dit alles zijn we toch een uurtje zoet geweest. Op een vrachtwagen parkeerplaats nuttigen we uiteindelijk ons broodje.
Rond 13.30 uur rijden we door de tijdzone en hebben we opeens een half uur gewonnen in de tijd. Dat is toch wel een bijzondere ervaring. Van het ene op het andere moment is het 13.00 uur. Michael J. Fox moest daar meer moeite voor doen.
Op naar Mount Schank. Daar maken een wandeling van 3 km. 375 treden omhoog naar de rand van de krater van de vulkaan. We lopen over de rand de hele vulkaan rond. Van alle kanten een prachtig uitzicht. En alle treden natuurlijk weer naar beneden.
Hier vandaan rijden we naar Mount Gambier, waar we de Blue Lake bewonderen. Vandaag was hij meer groen dan blauw, maar het schijnt dat het water in de loop van het jaar steeds van kleur veranderd.
In Mount Gambier liggen ook schatten begraven van het geocaching. De eerste plek moeten we voorbij laten gaan, omdat er geen parkeerplek in de buurt is. Nu op zoek naar de tweede plaats. Die blijkt op de lokale begraafplaats te zijn. Vreemde plek, maar toch gaan kijken. De schat lag in een boom bij de ingang, dus het viel mee.
Nog 100 km te gaan naar ons volgende verblijf. Deze weg gaat door velden van wijnranken en eindeloze weilanden met bomen en schapen en bomen en schapen. In Naracoorte checken we in bij ons Big4 camping. De auto leeggehaald en naar het dorp om boodschappen te halen. Melanie trakteert op pizza. In het Pizzahouse worden de pizza als een lopende band voor je klaar gemaakt. Je kan meerdere maten nemen. Small, large, family of slab. Wij kiezen voor twee verschillende slabs. Nou dat was toch wel heel veel. We hebben iets meer dan 1 pizza op gekregen. De rest bewaren we maar in de koelkast.
Terwijl ik dit verslag zit te schrijven gaat er buiten een luchtalarm af. Het is hier nu 19.30 uur, dus waar zou dat voor zijn? We kijken buiten, maar niemand anders onderneemt iets. Na 2 minuten is het weer voorbij. Geen noodsituatie.
Als we deze verslagen plaatsen krijgen we iedere keer een mailtje als iemand reageert. Dat vinden we erg leuk. We reageren niet terug, maar we lezen alles.
Tot morgen allemaal.