7 juli Weggevlogen!
Door: Cindy en William
Blijf op de hoogte en volg William, Cindy, Melissa en Melanie
08 Juli 2014 | Australië, Katoomba
Dit wordt de dag, vroeg opstaan, ontbijten en met de taxi naar het vliegveld. Nou daar was het eerste opstakel van de dag. We hadden gevraagd om een grote taxi te bellen, vanwege de koffers. Er was dus niet gebeld en de eerste de beste taxi die kwam was eigenlijk niet groot genoeg. Cindy voorin met een koffer op schoot en de rest achterin.
Op het vliegveld aangekomen zoeken naar de incheckbalie. Meneer 1, U moet daarheen. Mevrouw 2, nee hier niet hoor, daarheen. Naar de overkant van de hal naar mevrouw 3. Hier kunt u inchecken. Mevrouw 4, nee u moest daar inchecken. Maar gelukkig, ze hielp ons toch. Koffer op de band en daar breekt het handvat af. Door de douane heen en nog even wat drinken.
In het vliegtuig hebben we nog even een stoelendans gedaan, want we zaten niet dicht bij elkaar. De piloot had de leuke mededeling dat we een uur korter zouden vliegen, maar dat we daardoor een 45 minuten later gingen taxiën. Een zeer goede vlucht gehad, alleen Melanie verveelde zich iets, want haar beeldscherm was kapot. Gezellig samen gedaan en filmpjes gekeken.
Nadat de zon was ondergegaan waren we het gevoel van tijd helemaal kwijt. Tegen de tijd dat we nl. bij Sidney aankwamen, na 13 uur ging daar de zon net weer op. In het vliegtuig moesten we een verklaring afleggen, dat we geen dingen mee hadden die het land niet in mogen. Melanie en Melissa hebben allergiemedicijnen, dus wij kwamen in de speciale rij. Een heel leuk drugs hondje heeft al onze tassen besnuffeld, waarna we gelukkig verder mochten lopen.
Op zoek naar de huurauto. Bordjes Europcars volgen zou je denken. Wij aangekomen bij de auto’s moeten we nog een voucher halen in de hal. William weer terug met Melanie, alwaar de auto nog niet blijkt te zijn klaargezet. Wachten tot deze wordt gebracht. Intussen staan we al 45 min in 10 graden, terwijl we 15 uur daarvoor nog 45 graden was. Als de auto er eindelijk is passen de koffers niet in de kofferbak. Dus weer terug naar de balie. Die melden ons dat er geen andere auto’s zijn. Er wordt wat gebeld, maar er is geen oplossing. Dus met een koffer op de achterbank gaan wij 1500 km rijden.
Na 100 km rijden, komen we bij ons guesthouse aan. Een kneuterig huis waar de sleutels al in de deur zitten en waar we zelf kunnen inchecken. We hebben even een power nap gedaan van een uurtje. Inmiddels waren we al 24 uur wakker. Naar het stadje om boodschappen te doen en uit eten te gaan. Natuurlijk was er nog niet veel open, want het was pas 16.00 uur. Bij een Indisch eettentje gegeten. Lekker, maar pittig. Nu in het guesthouse, waar we lekker vroeg onder de wol gaan. Morgen weer een dag.
Op het vliegveld aangekomen zoeken naar de incheckbalie. Meneer 1, U moet daarheen. Mevrouw 2, nee hier niet hoor, daarheen. Naar de overkant van de hal naar mevrouw 3. Hier kunt u inchecken. Mevrouw 4, nee u moest daar inchecken. Maar gelukkig, ze hielp ons toch. Koffer op de band en daar breekt het handvat af. Door de douane heen en nog even wat drinken.
In het vliegtuig hebben we nog even een stoelendans gedaan, want we zaten niet dicht bij elkaar. De piloot had de leuke mededeling dat we een uur korter zouden vliegen, maar dat we daardoor een 45 minuten later gingen taxiën. Een zeer goede vlucht gehad, alleen Melanie verveelde zich iets, want haar beeldscherm was kapot. Gezellig samen gedaan en filmpjes gekeken.
Nadat de zon was ondergegaan waren we het gevoel van tijd helemaal kwijt. Tegen de tijd dat we nl. bij Sidney aankwamen, na 13 uur ging daar de zon net weer op. In het vliegtuig moesten we een verklaring afleggen, dat we geen dingen mee hadden die het land niet in mogen. Melanie en Melissa hebben allergiemedicijnen, dus wij kwamen in de speciale rij. Een heel leuk drugs hondje heeft al onze tassen besnuffeld, waarna we gelukkig verder mochten lopen.
Op zoek naar de huurauto. Bordjes Europcars volgen zou je denken. Wij aangekomen bij de auto’s moeten we nog een voucher halen in de hal. William weer terug met Melanie, alwaar de auto nog niet blijkt te zijn klaargezet. Wachten tot deze wordt gebracht. Intussen staan we al 45 min in 10 graden, terwijl we 15 uur daarvoor nog 45 graden was. Als de auto er eindelijk is passen de koffers niet in de kofferbak. Dus weer terug naar de balie. Die melden ons dat er geen andere auto’s zijn. Er wordt wat gebeld, maar er is geen oplossing. Dus met een koffer op de achterbank gaan wij 1500 km rijden.
Na 100 km rijden, komen we bij ons guesthouse aan. Een kneuterig huis waar de sleutels al in de deur zitten en waar we zelf kunnen inchecken. We hebben even een power nap gedaan van een uurtje. Inmiddels waren we al 24 uur wakker. Naar het stadje om boodschappen te doen en uit eten te gaan. Natuurlijk was er nog niet veel open, want het was pas 16.00 uur. Bij een Indisch eettentje gegeten. Lekker, maar pittig. Nu in het guesthouse, waar we lekker vroeg onder de wol gaan. Morgen weer een dag.
-
08 Juli 2014 - 10:59
Annette:
Wat leuk om mee te lezen! -
08 Juli 2014 - 16:54
Arno:
Een goed begin is het halve werk....! Benieuwd al naar de rest van de reis haha -
09 Juli 2014 - 10:06
Wim Van Mameren:
Niet alles verloopt altijd vlekkeloos. Het is meer hoe je ermee omgaat.
Je schrijft leuk. Aan de stijl te zien denk ik dat Cindy het heeft geschreven. -
09 Juli 2014 - 13:48
Alex:
Hey Cindy,
Als je in Sydney tijd hebt om King Street te bezoeken, dan is dat een aanrader, vanwege het levensgrote schilderwerk van dr Martin Luther King aldaar. Wij zijn vanuit Sydney doorgestoken naar Robinvale en toen door naar Mildura en uiteindelijk Adelaide. Daar hebben wij een tijdje vertoefd. We zijn toen over de Great Ocean Road richting Melbourne gereden. Onderweg overnacht in een vulkaan, Mt. Gambier.Of was het nu Valley Lake? Weet niet of dit ook daadwerkelijk mocht, maar was zeker de moeite waard. Ik geloof dat we vanaf Melbourne nog de bergen in zijn gereden en toen overnacht hebben op een parkeerplaats in de bergen. Het uitzicht de volgende dag was zeer zeker de moeite waard! Ik geloof dat we toen in de richting van Ballarat zijn gereden. In de buurt daarvan ligt een National Park dat zeker de moeite van het bezoeken waard is! De eigenaar heeft uit bomen allerlei heel bijzondere sculpturen gesneden. Daarna door naar Sydney, of eigenlijk terug, door richting het noorden.Natuurlijk Brisbane bezocht. Ergens tussen Rockhampton en Airly Beach langs de weg ons tentje opgezet. Eungella National Park bezocht. Airly Beach bezocht, waar je heel goed kunt snorkelen en duiken. Alligator Creek, waar de kangoeroes in het rond springen en je tent leegroven als je niet oppast en waar een grote aal rondzwemt in het meertje aldaar. Je kunt daar heerlijk zwemmen. Bij Townsville de boot gepakt naar Magnetic Island. Volop mooie baaien redelijk woelig water, waardoor het zicht daar soms slecht is. -
09 Juli 2014 - 13:55
Alex:
Ja, ik zou nog ff laten weten wat ik allemaal had gedaan tijdens mijn reis door Australië, nou, nu kan ik toch niets anders doen, dus...
Vanaf Brisbane zijn we het binnenland in gestoken, veel rode grond, termietenheuvels, roadtrains, veel roofvogels die op de kadavers af komen die overal langs de weg liggen. Na een tijdje in de woestijn snel weer richting het noorden naar weer zo'n aanrader, Katharine Gorge. Van de Gorge door richting Kakadu Parc. Ook weer een aanrader. En daarna door bovenlangs richting Monkey Mia, Broome en uiteindelijk Freemantle en Perth.Nou, dat was ons reisje in een notendop, kijk maar wat jullie ermee doen, in ieder geval heel veel plezier!! -
11 Juli 2014 - 13:15
William, Cindy, Melissa En Melanie Zoon:
Hey Alex, dank voor je bericht. Kin op, borst vooruit en vol goede moed de toekomst in. Ik denk aan je. Volg ons als tijd verdrijf. Andere route, maar wie weet zie je iets terug.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
